ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی؛ دل بی تو به جان آمد وقت است که باز آیی بزن ای آهِ غمگین نفسی بانگ یاحق؛ قفس سینه بشکن بزن یاحق الله الله کو صبح فتح و ظفر؟ کی می آید پایان رنج بشر؟ عالم در شور و نواست؛ انسان بر دیرِ فناست! یک سو طغیانِ ستم؛ یک سو آهنگِ بلاست نه خروشِ آوایی؛ نه امیدی از جایی… یا رب دل ها خون شد؛ از غربت و تنهایی ستم از حد بیرون شد؛ غمِ دل ها افزون شد رفت از عالم یکسر، آرام و شکیبایی بنگر خصمِ سرکش را؛ بنگر دود و آتش را یکسو ذبح انسان را! الله ,الله الله ,الله فریاد منبع
درباره این سایت